Nowa dyrektywa PSD2 została uchwalona w roku 2015 przez Parlament Europejski. Unia dała państwom członkowskim czas na wprowadzenie nowych przepisów do końca roku 2018. Zmiany dotyczą każdego użytkownika banku, a z upływem czasu będą jeszcze bardziej odczuwalne.
Po co wprowadzać nową dyrektywę? PSD2 w praktyce
Dyrektywa PSD (Payment Services Directive) została wprowadzona w roku 2007 r. Od tamtej pory płatność internetowa się mocno zmieniła. Dekadę temu smartfony były daleko na horyzoncie, więc nikt nawet nie śnił o płatnościach mobilnych. Dzisiejsza technologia pozwala na znacznie więcej. Już nie musimy stać w okienkach banków, a przelewy znacznie częściej wykonujemy używając telefonu, zamiast siedzieć przed monitorem komputera. Rozwój mógłby być jeszcze sprawniejszy, gdyby przepisy prawne nad nim nadążały.
Przepisy należało dopasować do nowej struktury rynku. Unia spostrzegła, że rynek płatności elektronicznej podlegał innym regulacjom w każdym z krajów członkowskich. Stanowiło to zagrożenie, że dane, które powierzamy instytucjom pozabankowym, są niewłaściwie chronione. Parlament Europejski postanowił wprowadzić dyrektywę regulującą dynamicznie zmieniający się rynek oraz zadbać o bezpieczeństwo klientów.
Otwarta bankowość nie tylko dla banków
Dyrektywa PSD2 wprowadza na rynek małe instytucje płatnicze. Podmioty będą w stanie prowadzić rachunki swoich klientów, wydawać karty płatnicze i obsługiwać transakcje do maksymalnie 1,5 miliona euro miesięcznie.
Małe instytucje płatnicze na podstawie wpisu do rejestru Komisji Nadzoru Finansowego, mogą przyjmować środki swoich klientów nie większe niż 2 tysiące euro. Rozszerzenie usług o np. usługi wymagające dostępu do konta, wiąże się z uzyskaniem przez MIP pełnej licencji KNF.
Ogromną zmianą, którą przyniesie PSD2 w Polsce, jest pojawienie się podmiotów trzecich (TPP – Third Party Providers). Dostawca usług TPP reprezentowany przez MIP będzie mógł za zgodą użytkownika uzyskać dostęp do informacji o rachunku lub zlecać realizację płatności.
Banki stracą więc część monopolu na korzyść dostawców usług, których jednak obowiązywać będą inne limity.
Ponadto, TPP umożliwiają świadczenie usług tworzenia zbiorczej informacji o rachunkach klienta. Więc za zgodą konsumenta, podmioty trzecie bez dostępu do kont oraz szczególnie chronionych danych, będą mogły tworzyć kompleksowe zestawienia rachunków.
Dyrektywa dba o dobro Klientów
Zmianie ulega również maksymalna kwota, którą musi ponieść klient, gdy karta zostanie użyta, bez jego wiedzy np. zostanie skradziona. W przypadku braku zgłoszenia w odpowiednim terminie nieautoryzowanego użycia środka płatniczego, do tej pory właściciel karty musiał zapłacić do 150 euro, ale PSD 2 zmniejsza maksymalną sumę do 50 euro.
Unia Europejska uznała, że należy zadbać o interesy klientów. Dyrektywa na pierwszy rzut oka może być trudna do zrozumienia, ale ogólne zasady są korzystne dla konsumentów. Ograniczają monopol banków i otwierają furtkę dla nowych biznesów. Zwiększająca się konkurencja przynosi korzyści, ponieważ nowe podmioty będą musiały zawalczyć o klientów korzystnymi ofertami oraz nowoczesnymi rozwiązaniami.
